Regulacje prawne
Bioróżnorodność, czy całe bogactwo życia na ziemi chronione jest za pomocą wielu aktów prawnych. Już w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. istnieje zapis, który mówi o tym, że władze publiczne zobowiązane są do prowadzenia takiej polityki, która zapewni bezpieczeństwo ekologiczne współczesnym i przyszłym pokoleniom. Władze publiczne mają również obowiązek wspierać obywateli w działaniach na rzecz ochrony i poprawy stanu środowiska.
Podstawową polską ustawą dotyczącą ochrony środowiska jest ustawa Prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 roku. Określa między innymi zasady ochrony środowiska, warunki korzystania ze środowiska z uwzględnieniem wymagań zrównoważonego rozwoju oraz obowiązki administracji publicznej związane z ochroną środowiska.
Oprócz podstawowej ustawy ochrona środowiska jest realizowana w oparciu o następujące przepisy szczegółowe:
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, która określa m.in. cel i sposób realizacji ochrony przyrody w Polsce, sposoby i formy ochrony przyrody (krajobraz, zwierzęta, rośliny zagrożone wyginięciem)
Ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne, które reguluje gospodarowanie wodami zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, w szczególności kształtowanie i ochronę zasobów wodnych, korzystanie z wód oraz zarządzanie zasobami wodnymi.
Ustawa z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze regulujące kwestie własności kopalin, kierowania, dozorowania, wykonywania oraz nadzoru robót górniczych, prac i robót geologicznych, a także odpowiedzialności za szkody górnicze.
Ustawa z dnia 28 września 1991 r. o lasach określa m.in. zasady zachowania, ochrony i powiększania zasobów leśnych oraz zasady gospodarki leśnej w powiązaniu z innymi elementami środowiska i z gospodarką narodową
Ustawa z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym, która określa zasady i warunki ochrony, chowu, hodowli i połowu ryb w powierzchniowych wodach śródlądowych, w wodach znajdujących się w urządzeniach wodnych oraz w obiektach przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb.
Ustawa z dnia 13 października 1995 r. Prawo łowieckie, które mówi, że łowiectwo jest elementem ochrony środowiska przyrodniczego i w rozumieniu ustawy oznacza ochronę zwierząt łownych i gospodarowanie ich zasobami w zgodzie z zasadami ekologii oraz zasadami racjonalnej gospodarki rolnej, leśnej i rybackiej.
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o rybołówstwie morskim określa zasady wykonywania działalności w zakresie rybołówstwa morskiego, w tym sposób zarządzania i racjonalnego wykorzystywania żywych zasobów morza oraz zasady wprowadzania do obrotu produktów rybołówstwa morskiego, a także organy administracji rybołówstwa morskiego i ich kompetencje.
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt, która mówi, że zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę. Określa między innymi ogólne zasady ochrony zwierząt, zasady uboju i uśmiercania zwierząt, zasady wykorzystywania zwierząt do celów rozrywkowych, widowiskowych, filmowych, sportowych i specjalnych, zasady ochrony zwierząt wolnożyjących oraz kary za naruszenie przepisów ustawy.
Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych reguluje zasady ochrony gruntów rolnych i leśnych, a także rekultywacji nieużytków i gleb zdegradowanych , w celu zachowania jak największego obszaru gruntów rolnych i leśnych, poprawy ich wartości oraz pełnego wykorzystania dla potrzeb produkcji rolniczej i leśnej.
Oprócz szeregu aktów prawnych chroniących środowisko niezwykle ważna jest edukacja ekologiczna społeczeństwa. Obywatele powinni rozumieli sens i cel ochrony zasobów przyrodniczych, które są gwarancją naszego bezpieczeństwa oraz przyszłych pokoleń.